۱۲ گام برای پرورش چغندر

مرحله 1: انتخاب گونه مناسب

اولین قدم در پرورش چغندر، انتخاب نوع مناسب برای منطقه و ترجیحات شما است. انواع مختلفی از چغندر موجود است، از چغندر قرمز سنتی گرفته تا چغندر طلایی و حتی انواع راه راه. هنگام انتخاب تنوع، عواملی مانند طعم، رنگ و زمان بلوغ را در نظر بگیرید.

مرحله 2: آماده سازی خاک

چغندر در خاکی با زهکشی خوب و غنی از مواد آلی رشد می کند. خاک را با حذف هر گونه علف های هرز یا زباله و شل کردن آن با چنگال باغچه یا پنجه آماده کنید. خاک را با کمپوست یا کود دامی به خوبی پوسیده اصلاح کنید تا حاصلخیزی و ساختار آن بهبود یابد.

مرحله 3: کاشت بذر

چغندر را می توان مستقیماً از بذرها پرورش داد. بذرها را مستقیماً در خاک آماده شده در عمق حدود نیم اینچ (1.25 سانتی متر) بکارید. دانه ها را با فاصله 1 اینچ (2.5 سانتی متر) در ردیف هایی با فاصله 12 تا 18 اینچ (30 تا 45 سانتی متر) از هم قرار دهید.

مرحله 4: آبیاری

خاک را در طول جوانه زنی و در طول فصل رشد به طور مداوم مرطوب نگه دارید. آبیاری را عمیق کنید اما از آبیاری بیش از حد خودداری کنید، زیرا رطوبت بیش از حد می تواند منجر به پوسیدگی ریشه ها شود. مالچ پاشی اطراف گیاهان می تواند به حفظ رطوبت و سرکوب رشد علف های هرز کمک کند.

مرحله 5: نازک کردن نهال ها

هنگامی که نهال ها ظاهر شدند، آنها را نازک کنید تا فضای کافی برای رشد فراهم شود. گیاهان را به فاصله 3-4 اینچ (7.5-10 سانتی متر) از هم نازک کنید. نهال های رقیق شده را می توان در سالاد یا غذاهای دیگر استفاده کرد.

مرحله 6: کوددهی

گیاهان چغندر از کوددهی منظم برای رشد سالم و رشد ریشه سود می برند. یک کود آلی متعادل طبق دستورالعمل سازنده اعمال کنید. از کودهای نیتروژن بیش از حد خودداری کنید، زیرا می توانند باعث ایجاد شاخ و برگ سرسبز به قیمت رشد ریشه شوند.

مرحله 7: کنترل علف های هرز

برای جلوگیری از رقابت برای مواد مغذی و آب، بستر چغندر را به طور مرتب علف های هرز کنید. کشیدن علف های هرز با دست یا استفاده از بیل زدن می تواند به عاری از علف های هرز بستر کمک کند. استفاده از یک لایه مالچ ارگانیک نیز می تواند به سرکوب رشد علف های هرز کمک کند.

مرحله 8: مدیریت آفات و بیماری

گیاهان چغندر نسبتاً به آفات و بیماری ها مقاوم هستند. با این حال، برخی از مشکلات رایج عبارتند از شته ها، معدنچیان برگ و بیماری های قارچی مانند سفیدک پودری. گیاهان خود را به طور منظم کنترل کنید و در صورت لزوم اقدامات مناسب مانند استفاده از حشره کش های آلی یا قارچ کش ها را انجام دهید.

مرحله 9: برداشت برگ

برگ چغندر، که به عنوان سبزی چغندر نیز شناخته می شود، زمانی قابل برداشت است که به اندازه مناسبی برسد. برداشت برگ ها رشد ریشه را تشویق می کند و سبزی های مغذی را برای مصرف فراهم می کند.

مرحله 10: برداشت ریشه

ریشه چغندر معمولاً حدود 8 تا 10 هفته پس از کاشت، بسته به تنوع و شرایط رشد، آماده برداشت است. خاک اطراف ریشه ها را به آرامی شل کنید و با استفاده از چنگال باغبانی یا بیل آنها را بلند کنید. شاخ و برگ ها را جدا کنید و حدود یک اینچ (2.5 سانتی متر) از ساقه را بچسبانید.

مرحله یازدهم: نگهداری چغندر

چغندر تازه برداشت شده را می توان در مکانی خنک و تاریک با رطوبت بالا برای چند هفته نگهداری کرد. خاک اضافی را حذف کنید اما از شستن ریشه ها قبل از ذخیره سازی برای جلوگیری از از دست دادن رطوبت خودداری کنید.

مرحله دوازدهم: کاربردهای آشپزی

چغندر را می توان در انواع غذاهای آشپزی استفاده کرد. می توان آن را برشته، آب پز، بخار پز یا به صورت خام در سالاد رنده کرد. همچنین می توان برگ ها را پخته و به عنوان یک غذای مغذی استفاده کرد.

روش های بهینه سازی برای کاشت چغندر:

1. تناوب زراعی: برای کاهش خطر بیماری و کاهش مواد مغذی در خاک، چغندر را با سایر محصولات بچرخانید.
2. کاشت متوالی: بذر چغندر را در فواصل منظم بکارید تا از برداشت مداوم در طول فصل رشد اطمینان حاصل کنید.
3. کاشت همراه: کاشت چغندر در کنار گیاهان سازگار مانند پیاز یا سیر می تواند به جلوگیری از آفات و به حداکثر رساندن استفاده از فضا کمک کند.

روش های جدید برای کاشت چغندر:

1. هیدروپونیک: کشت چغندر به روش هیدروپونیک امکان کشت در تمام طول سال را در محیط های کنترل شده بدون خاک فراهم می کند.
2. باغبانی عمودی: از فضای عمودی با پرورش چغندر در سیستم‌های باغچه‌ای عمودی، مانند تراس یا پشته استفاده کنید.d ظروف.
3. آکواپونیک: پرورش ماهی را با کشت چغندر در یک سیستم آکواپونیک ترکیب کنید، جایی که ضایعات ماهی مواد مغذی را برای گیاهان فراهم می‌کند.

منابع : 

1. انجمن سلطنتی باغبانی (RHS) – RHS یک سازمان باغبانی مشهور است که مشاوره تخصصی در مورد گیاهان مختلف از جمله چغندر ارائه می دهد.
2. وب‌سایت‌های برنامه‌نویسی دانشگاه – وب‌سایت‌های برنامه‌نویسی از دانشگاه‌های معتبر، مانند دانشگاه کرنل و توسعه تعاونی دانشگاه کالیفرنیا، اطلاعات ارزشمندی در مورد باغبانی سبزیجات، از جمله کشت چغندر ارائه می‌دهند.
3. مجلات باغبانی – نشریاتی مانند “دنیای باغبان” و “مجله باغ آشپزخانه” اغلب دارای راهنمای جامعی در مورد رشد سبزیجات خاص، از جمله چغندر هستند.

اطلاعات ارائه شده یک راهنمای کلی است و همیشه توصیه می‌شود برای توصیه‌های خاص متناسب با منطقه و شرایط رشد با منابع محلی باغبانی یا کارشناسان مشورت کنید.