احساس دوری در یک رابطه عاشقانه، تجربه‌ای دردناک و گاهی اوقات گیج‌کننده است. این حس می‌تواند به تدریج یا ناگهانی بروز کند و عوامل متعددی در شکل‌گیری آن نقش دارند. درک این عوامل، اولین قدم برای مقابله با این مشکل و تلاش برای حفظ یا بهبود رابطه است. در ادامه، به ۱۹ نکته می‌پردازیم که می‌توانند دلایل احساس دوری در یک رابطه عاشقانه باشند:

• 💥

  کاهش ارتباط مؤثر:

  کم شدن گفتگوهای عمیق و صمیمانه و جایگزینی آن با صحبت‌های سطحی و روزمره.
• 💥

  عدم ابراز احساسات:

  ناتوانی یا امتناع از بیان احساسات، نیازها و خواسته‌ها به یکدیگر.
• 💥

  افزایش تنش و درگیری:

  بالا گرفتن اختلافات و بحث‌های مداوم که حل‌نشده باقی می‌مانند.
• 💥

  کاهش صمیمیت فیزیکی:

  کم شدن تماس‌های فیزیکی مانند در آغوش گرفتن، بوسیدن و رابطه جنسی.

• 💥

  غرق شدن در روزمرگی:

  فراموش کردن قرار گذاشتن و انجام فعالیت‌های مشترک که باعث ایجاد خاطرات مثبت شوند.
• 💥

  اهمیت ندادن به نیازهای یکدیگر:

  نادیده گرفتن نیازهای عاطفی، جسمی و روحی طرف مقابل.
• 💥

  عدم حمایت عاطفی:

  نبودن در کنار یکدیگر در زمان‌های سخت و ارائه ندادن حمایت لازم.
• 💥

  بی‌احترامی و تحقیر:

  بهره‌گیری از کلمات توهین‌آمیز، تحقیر شخصیت و نادیده گرفتن ارزش‌های طرف مقابل.
• 💥

  کنترل و سلطه‌جویی:

  تلاش برای کنترل رفتار، تصمیمات و زندگی طرف مقابل.
• 💥

  عدم اعتماد:

  شک و تردید نسبت به وفاداری و صداقت طرف مقابل.
• 💥

  مقایسه با دیگران:

  مقایسه رابطه خود با روابط دیگران و احساس نارضایتی.
• 💥

  تغییر در اولویت‌ها:

  تغییر در اهداف و ارزش‌های زندگی و عدم همسویی با شریک زندگی.
• 💥

  مشکلات مالی:

  فشار مالی و اختلافات بر سر مسائل مالی.
• 💥

  مشکلات خانوادگی:

  دخالت خانواده‌ها در رابطه و ایجاد تنش.
• 💥

  عدم بخشش:

  ناتوانی در بخشیدن اشتباهات گذشته و حفظ کینه‌ها.
• 💥

  بی‌توجهی به ظاهر:

  کم‌توجهی به ظاهر و جذابیت برای طرف مقابل.

• 💥

  اعتیاد:

  وجود اعتیاد در یکی از طرفین و تاثیر مخرب آن بر رابطه.
• 💥

  بیماری‌های روانی:

  وجود بیماری‌های روانی مانند افسردگی و اضطراب در یکی از طرفین و عدم درمان آن.
• 💥

  عدم پذیرش یکدیگر:

  نپذیرفتن تفاوت‌ها و نقاط ضعف یکدیگر.

این عوامل می‌توانند به صورت تکی یا ترکیبی باعث ایجاد حس دوری و جدایی در یک رابطه عاشقانه شوند. شناسایی این عوامل و تلاش برای رفع آنها، نقش مهمی در حفظ و بهبود رابطه دارد. البته این لیست جامع و کامل نیست و ممکن است دلایل دیگری نیز در بروز این احساس نقش داشته باشند.

چرا در برخی روابط عاشقانه، احساس دوری می‌کنیم؟

1. کاهش ارتباط موثر

ارتباط، شریان حیاتی هر رابطه‌ای است. وقتی صحبت‌ها کمتر می‌شوند، عمیق نیستند یا فقط به مسائل سطحی محدود می‌شوند، احساس دوری به تدریج شکل می‌گیرد. این کاهش ارتباط می‌تواند ناشی از مشغله‌های روزمره، استرس یا حتی ترس از آسیب‌پذیری باشد. وقتی نمی‌توانیم به راحتی احساسات و نیازهای خود را بیان کنیم، دیوار بین ما و طرف مقابل بلندتر می‌شود. شنیدن فعال و همدلانه نیز به همان اندازه مهم است. وقتی احساس می‌کنیم شنیده نمی‌شویم، احساس تنهایی در رابطه بیشتر می‌شود. به مرور زمان، این شکاف ارتباطی می‌تواند به سوءتفاهم‌ها و نارضایتی‌های عمیق‌تر منجر شود. باید به طور آگاهانه برای حفظ و تقویت ارتباط تلاش کرد. این شامل اختصاص دادن زمان برای گفتگو، گوش دادن فعال و بیان با صداقت احساسات است.

2. عدم اختصاص زمان کافی به یکدیگر

زندگی مدرن پر از مشغله است و به راحتی می‌توان درگیر کار، خانواده و سایر تعهدات شد. اما وقتی برای رابطه وقت کافی نمی‌گذاریم، به تدریج از هم دور می‌شویم. وقت گذاشتن برای رابطه فقط به معنای با هم بودن فیزیکی نیست، بلکه به معنای اختصاص دادن زمان با کیفیت برای ارتباط، تفریح و صمیمیت است. قرار ملاقات‌های هفتگی، سفرهای کوتاه و حتی صرف یک فنجان چای با هم می‌تواند به حفظ نزدیکی و صمیمیت کمک کند. وقتی احساس می‌کنیم که برای طرف مقابل اولویت نداریم، احساس طرد شدن و تنهایی می‌کنیم. عدم اختصاص زمان کافی می‌تواند باعث شود که احساس کنیم از زندگی یکدیگر جا مانده‌ایم و دیگر در جریان اتفاقات مهم زندگی هم نیستیم. باید به طور آگاهانه زمانی را در برنامه روزانه یا هفتگی خود برای رابطه اختصاص دهیم.

3. انتظارات غیرواقعی

گاهی اوقات، انتظارات غیرواقعی از رابطه یا طرف مقابل باعث ایجاد ناامیدی و دوری می‌شود. هیچ‌کس کامل نیست و هیچ رابطه‌ای بدون مشکل نیست. انتظار داشتن اینکه طرف مقابل همیشه ما را خوشحال کند یا نیازهای ما را بدون اینکه ابراز کنیم، برآورده کند، غیرمنطقی است. این انتظارات غیرواقعی می‌تواند منجر به سرزنش، انتقاد و احساس دوری شود. باید انتظارات خود را بررسی کنیم و ببینیم آیا منطقی و واقع‌بینانه هستند یا خیر. گفتگو با طرف مقابل در مورد انتظارات و نیازها می‌تواند به جلوگیری از سوءتفاهم‌ها کمک کند. پذیرش نقص‌ها و محدودیت‌های یکدیگر، کلید یک رابطه سالم و پایدار است.

4. عدم قدردانی

وقتی از کارهای خوب و تلاش‌های طرف مقابل قدردانی نمی‌کنیم، احساس بی‌ارزش بودن و نادیده گرفته شدن می‌کند. تشکر کردن برای کارهای کوچک و نشان دادن قدردانی برای حضور طرف مقابل در زندگی ما، به تقویت رابطه کمک می‌کند. عدم قدردانی می‌تواند باعث شود که طرف مقابل احساس کند تلاش‌هایش بی‌فایده است و دیگر انگیزه‌ای برای تلاش نداشته باشد. بیان قدردانی می‌تواند به سادگی گفتن “متشکرم” یا انجام یک کار کوچک برای نشان دادن محبت باشد. وقتی قدردانی می‌کنیم، نه تنها به طرف مقابل حس خوبی می‌دهیم، بلکه خودمان نیز احساس رضایت بیشتری می‌کنیم. تمرین کنید که هر روز حداقل یک چیز را در مورد طرف مقابل یا رابطه‌تان پیدا کنید که برای آن سپاسگزار باشید.

5. حل نشدن تعارضات

در هر رابطه‌ای تعارض وجود دارد. اما نحوه برخورد با این تعارضات است که تعیین می‌کند آیا رابطه قوی‌تر می‌شود یا از هم می‌پاشد. نادیده گرفتن تعارضات یا سرکوب احساسات می‌تواند باعث ایجاد خشم و نارضایتی شود که به احساس دوری منجر می‌شود. باید یاد بگیریم که چگونه به طور سازنده با تعارضات روبرو شویم. این شامل گوش دادن فعال، بیان با صداقت احساسات و یافتن راه‌حل‌های برد-برد است. اجتناب از تعارضات فقط آنها را به تعویق می‌اندازد و باعث انفجار می‌شود. اگر در حل تعارضات مشکل دارید، کمک گرفتن از یک مشاور می‌تواند مفید باشد.

6. عدم صمیمیت عاطفی

صمیمیت عاطفی به معنای احساس نزدیکی، درک و پذیرش توسط طرف مقابل است. وقتی این صمیمیت از بین می‌رود، احساس تنهایی و دوری می‌کنیم. صمیمیت عاطفی نیاز به آسیب‌پذیری و به اشتراک گذاشتن احساسات و افکار عمیق دارد. ترس از آسیب‌پذیری می‌تواند باعث شود که از به اشتراک گذاشتن احساسات خود اجتناب کنیم و این باعث ایجاد یک مانع عاطفی بین ما و طرف مقابل می‌شود. باید به خودمان اجازه دهیم که آسیب‌پذیر باشیم و به طرف مقابل اعتماد کنیم. صحبت کردن در مورد ترس‌ها، رویاها و آرزوهایمان می‌تواند به تقویت صمیمیت عاطفی کمک کند. نشان دادن همدلی و درک به احساسات طرف مقابل، به تقویت صمیمیت عاطفی کمک می‌کند.

7. تغییر علایق و اهداف

با گذشت زمان، علایق و اهداف ما ممکن است تغییر کنند. اگر این تغییرات با هم سازگار نباشند، می‌تواند باعث ایجاد شکاف بین ما و طرف مقابل شود. باید با هم در مورد تغییرات در زندگی خود صحبت کنیم و سعی کنیم زمینه‌های مشترکی را پیدا کنیم. نباید انتظار داشته باشیم که طرف مقابل همیشه همان کسی باشد که در ابتدا عاشقش شدیم. افراد تغییر می‌کنند و این طبیعی است. تلاش برای سازگاری با تغییرات یکدیگر می‌تواند به حفظ رابطه کمک کند. حمایت از اهداف و علایق طرف مقابل، حتی اگر با علایق خودمان متفاوت باشد، نشان‌دهنده عشق و تعهد است. یافتن فعالیت‌های جدید که بتوانیم با هم از آنها لذت ببریم، می‌تواند به تقویت رابطه کمک کند.

8. حسادت و بی‌اعتمادی

حسادت و بی‌اعتمادی می‌توانند رابطه را مسموم کنند و باعث ایجاد احساس دوری و بدبینی شوند. این احساسات اغلب ناشی از ناامنی‌های شخصی یا تجربیات گذشته هستند. باید با طرف مقابل در مورد حسادت و بی‌اعتمادی صحبت کنیم و سعی کنیم ریشه آنها را پیدا کنیم. ایجاد اعتماد نیاز به زمان و تلاش دارد، اما ضروری است. صداقت، شفافیت و تعهد به رابطه، پایه‌های اصلی اعتماد هستند. اگر حسادت و بی‌اعتمادی شدید است، کمک گرفتن از یک مشاور می‌تواند مفید باشد.

9. عدم حمایت از یکدیگر

یکی از مهم‌ترین جنبه‌های یک رابطه سالم، حمایت از یکدیگر در زمان‌های سخت و آسان است. وقتی احساس می‌کنیم که حمایت نمی‌شویم، احساس تنهایی و دوری می‌کنیم. حمایت می‌تواند به شکل‌های مختلفی باشد، مانند گوش دادن فعال، ارائه کمک عملی، یا صرفاً حضور داشتن در کنار طرف مقابل. عدم حمایت می‌تواند باعث شود که طرف مقابل احساس کند دوستش نداریم یا به او اهمیت نمی‌دهیم. باید به طرف مقابل نشان دهیم که در کنارش هستیم و از او حمایت می‌کنیم. تشویق طرف مقابل در رسیدن به اهدافش، نشان‌دهنده عشق و تعهد است. پیشنهاد کمک و حمایت قبل از اینکه از ما درخواست شود، نشان‌دهنده توجه و مراقبت است.

10. مشکلات جنسی

رضایت جنسی بخشی مهم از یک رابطه عاشقانه است. مشکلات جنسی می‌توانند باعث ایجاد نارضایتی و دوری شوند. صحبت کردن در مورد نیازها و خواسته‌های جنسی می‌تواند به بهبود رابطه جنسی کمک کند. مشکلات جنسی اغلب ناشی از مشکلات عاطفی یا فیزیکی هستند. باید این مشکلات را شناسایی و حل کنیم. اگر در حل مشکلات جنسی مشکل دارید، کمک گرفتن از یک متخصص می‌تواند مفید باشد. ابراز محبت فیزیکی غیرجنسی، مانند بغل کردن و بوسیدن، می‌تواند به حفظ صمیمیت کمک کند. تنوع در رابطه جنسی می‌تواند از یکنواختی جلوگیری کند و رابطه را هیجان‌انگیز نگه دارد.

11. دخالت خانواده و دوستان

دخالت بیش از حد خانواده و دوستان در رابطه می‌تواند باعث ایجاد تنش و دوری شود. هر رابطه نیاز به حریم خصوصی دارد. باید مرزهای روشنی با خانواده و دوستان خود تعیین کنیم و از حریم خصوصی رابطه خود محافظت کنیم. اجازه دادن به دیگران برای تصمیم‌گیری در مورد مسائل مربوط به رابطه، می‌تواند باعث احساس ناتوانی و بی‌اهمیت شدن شود. حمایت از طرف مقابل در برابر دخالت دیگران، نشان‌دهنده عشق و تعهد است. مشورت کردن با خانواده و دوستان در مورد مسائل مربوط به رابطه، باید با احتیاط و در صورت لزوم انجام شود. تصمیم‌گیری‌های مربوط به رابطه باید توسط خود شما و طرف مقابل گرفته شود.

12. مقایسه با روابط دیگران

مقایسه رابطه خود با روابط دیگران، به‌ویژه در شبکه‌های اجتماعی، می‌تواند باعث ایجاد ناامیدی و احساس کمبود شود. هر رابطه منحصر به فرد است و نباید خود را با دیگران مقایسه کنیم. تمرکز بر نقاط قوت رابطه خود و قدردانی از آن، می‌تواند به بهبود احساساتمان کمک کند. مقایسه کردن فقط باعث می‌شود احساس بدی داشته باشیم و رابطه خود را خراب کنیم. باید به جای مقایسه، بر روی بهبود رابطه خود تمرکز کنیم.

13. عدم انعطاف‌پذیری

زندگی پر از تغییرات است و یک رابطه سالم نیاز به انعطاف‌پذیری دارد. عدم توانایی در سازگاری با تغییرات می‌تواند باعث ایجاد تنش و دوری شود. باید ذهن بازی داشته باشیم و آماده تغییر باشیم. پافشاری بیش از حد بر روی یک روش خاص انجام کارها، می‌تواند باعث نارضایتی شود. باید یاد بگیریم که چگونه با هم سازش کنیم و به نیازهای یکدیگر احترام بگذاریم. انعطاف‌پذیری به معنای از دست دادن خود نیست، بلکه به معنای توانایی سازگاری با شرایط جدید است. تلاش برای فهمیدن دیدگاه طرف مقابل، می‌تواند به افزایش انعطاف‌پذیری کمک کند.

14. فراموش کردن تفریح و سرگرمی

زندگی نباید فقط کار و مسئولیت باشد. فراموش کردن تفریح و سرگرمی می‌تواند باعث ایجاد یکنواختی و دوری شود. باید زمانی را برای تفریح و سرگرمی با هم اختصاص دهیم. انجام فعالیت‌های لذت‌بخش با هم، می‌تواند به تقویت رابطه کمک کند. تفریح و سرگرمی به معنای انجام کارهای پرهزینه نیست، بلکه می‌تواند به سادگی پیاده‌روی در پارک یا تماشای یک فیلم باشد. برنامه‌ریزی برای تفریحات منظم، می‌تواند به جلوگیری از یکنواختی کمک کند. تلاش برای پیدا کردن علایق مشترک، می‌تواند به یافتن فعالیت‌های تفریحی مناسب کمک کند.

15. مشکلات مالی

مشکلات مالی می‌توانند فشار زیادی بر رابطه وارد کنند و باعث ایجاد تنش و دوری شوند. صحبت کردن در مورد مسائل مالی با صداقت و شفافیت ضروری است. ایجاد یک بودجه مشترک و برنامه‌ریزی برای آینده مالی، می‌تواند به کاهش استرس کمک کند. باید در مورد نحوه مدیریت پول با هم توافق داشته باشیم. پنهان کردن مسائل مالی از یکدیگر، می‌تواند باعث ایجاد بی‌اعتمادی شود. در صورت نیاز، کمک گرفتن از یک مشاور مالی می‌تواند مفید باشد. تمرکز بر نقاط قوت رابطه و حمایت از یکدیگر، می‌تواند به غلبه بر مشکلات مالی کمک کند.

16. کمبود استقلال فردی

در حالی که رابطه مهم است، حفظ استقلال فردی نیز ضروری است. وابستگی بیش از حد به یکدیگر می‌تواند باعث خفگی و دوری شود. هر فرد نیاز به فضایی برای پیگیری علایق و اهداف شخصی خود دارد. حمایت از استقلال طرف مقابل، نشان‌دهنده عشق و احترام است. وابستگی بیش از حد می‌تواند باعث شود که از نیازهای خود غافل شویم. تشویق طرف مقابل برای پیگیری رویاهایش، نشان‌دهنده حمایت است. داشتن دوستان و فعالیت‌های جداگانه، می‌تواند به حفظ تعادل در رابطه کمک کند.

17. سوء استفاده عاطفی یا فیزیکی

سوء استفاده عاطفی یا فیزیکی به طور جدی به رابطه آسیب می‌زند و باعث ایجاد ترس، دوری و ناامنی می‌شود. این نوع رفتارها غیرقابل قبول هستند. سوء استفاده عاطفی می‌تواند شامل تحقیر، توهین، کنترل، و تهدید باشد. سوء استفاده فیزیکی شامل هرگونه خشونت و آزار بدنی است. اگر در یک رابطه سوء استفاده قرار دارید، فوراً کمک بگیرید. هیچ‌کس نباید در این شرایط بماند. منابع زیادی برای کمک به قربانیان سوء استفاده وجود دارد. با یک مشاور، دوست مورد اعتماد یا خط تلفن اضطراری تماس بگیرید. ترک یک رابطه سوء استفاده می‌تواند دشوار باشد، اما برای سلامت و ایمنی شما ضروری است.

18. عدم توجه به بهداشت روان

سلامت روان نقش مهمی در سلامت رابطه ایفا می‌کند. مشکلات مربوط به سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب می‌تواند باعث شود فرد از شریک زندگی خود دور شود. اهمیت دادن به سلامت روان خود و شریک زندگیتان میتواند باعث ایجاد یک رابطه سالمتر شود. اگر احساس افسردگی یا اضطراب میکنید کمک گرفتن از روانشناس میتواند مفید باشد. حمایت از یکدیگر برای غلبه بر مشکلات مربوط به سلامت روان نشان دهنده یک رابطه خوب است. آگاهی از مشکلات مربوط به سلامت روان میتواند در بهبود رابطه بسیار مفید باشد. تشویق یکدیگر برای پیگیری برنامه درمانی مربوط به مشکلات سلامت روان نشانه عشق و احترام است.

19. عدم تلاش برای بهبود رابطه

رابطه یک موجود زنده است که نیاز به مراقبت و توجه دارد. اگر برای بهبود رابطه تلاش نکنیم، به تدریج پژمرده می‌شود. باید به طور مداوم برای بهبود رابطه تلاش کنیم. این تلاش می‌تواند به شکل‌های مختلفی باشد، مانند مطالعه کتاب‌های مربوط به روابط، شرکت در کارگاه‌های آموزشی، یا صحبت با یک مشاور. عدم تلاش برای بهبود رابطه، نشان‌دهنده عدم تعهد است. سعی کردن راه‌های جدید برای ابراز محبت و قدردانی، می‌تواند به حفظ صمیمیت کمک کند. تمرکز بر نقاط قوت رابطه و تلاش برای بهبود نقاط ضعف، کلید یک رابطه پایدار و موفق است.